Artık Herşey Daha Zor Olacak... Uyeols10
GÖNÜLLİMANİ PAYLAŞIM PLATFORUMUNA HOŞGELDİNİZ
GÖNÜLLİMANİ FORUM'dan Yararlanmak İçin Lütfen ÜYE Olunuz! İyi Forumlar...


Join the forum, it's quick and easy

Artık Herşey Daha Zor Olacak... Uyeols10
GÖNÜLLİMANİ PAYLAŞIM PLATFORUMUNA HOŞGELDİNİZ
GÖNÜLLİMANİ FORUM'dan Yararlanmak İçin Lütfen ÜYE Olunuz! İyi Forumlar...

Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

    Artık Herşey Daha Zor Olacak...

    aşk meleği
    aşk meleği
    ÜYE

    ÜYE


    Yaş Yaş : 33
    Mesaj Sayısı Mesaj Sayısı : 31
    Kayıt Tarihi Kayıt Tarihi : 11/07/09

    Artık Herşey Daha Zor Olacak... Empty Artık Herşey Daha Zor Olacak...

    Mesaj tarafından aşk meleği C.tesi Tem. 11 2009, 21:30

    1 yıldan daha uzun bir süre kimse girmemişti kalbime, yüreğime... Zamanında çok acı çekmiştim aldatılmıştım Kandırılmıştım. O yüzden ara vermiştim aşka aşkta bana ara vermiş olucak ki kimse çıkmamıştı karşıma. Sonra biriyle tanıştım aşık oldum sandım ama yapamadık yürümedi kırmadan birbirimizi bitti. Aşkın Hep acı haliydi Kaşıma çıkan o yüzden uzak durmak istiyodum saklıyodum kolluyodum kendimi aşktan. Yada öyle düşünüyodum. aradan Daha birkaç ay geçmişti ki o çıktı karşıma. Aşık oldum Sevdim deli gibi hayatımdan canımdan vazgeçtim tüm benliğim onundu artık. Ne olursa olsun aramıza kimse girmeyecek ne olursa olsun hiçbirşey bizi ayıramayacaktı. Söz Vermiştik birbirimize. İki cümlemizden biri Birbirimizi ne kadar çok sevdiğimizdi. O kadar aşıktık ki ben üzülüp ağladığımda benimle ağlar ama güldürmek için de elinden geleni yapardı. Herşeyi unuturdum yanında kötü olan herşeyi.Birgün bitecek diye gelmemişti aklıma.Ailesiyle tanıştırmıştı her hafta mutlaka giderdim ziyaretlerine benimde annem ablam kuzenlerim tanıyodu. Yani ikimizde ve ikimizinde aileleri evleniceğimizi düşünüyodu. Açıkçası bende öyle düşünüyodum. Sonra iş buldu çalışmaya başladı. Hayat zor işte zor... Ama anlam verememeye başladım zamanla. Çalıştığı yerde kızar birilerine gelir bütün hırsını benden çıkarırdı bana bağırırdı. Zordu çalışmak biliyodum o yüzden üstelemiyodum dinliyodum alttan alıyodum.Ama bende insandım dayanamadım daha fazla. alttan aldıkça kırdı sustukça üzdü... Susmadım daha fazla. Anlattım beni kırdığını üzdüğünü yapmaması gerektiğini söyledim.Ve o günden sonra ayrılacağımızı düşünmeye başladım. Ne kadar düşünmek istemesemde beynimin içini kemirmeye başladı bu düşünceler. Yine de sustum... Tam Herşey eskisi gibi olacak gene mutlu olucaz yeniden mutlu olucaz derken o gün geldi ben çok zengin değilim, işim yok, param yok. Bu güne kadar da Çalışıp kendi kendime yettiğim için ailemden de para istemek zoruma gidiyodu. Elimde olanlarla yetinmeyi hep bilmiştim yine yetiniyodum. Ama Bi insan Sevgilisinin hele bile olmadığını bile bile üstündekilere kıyafetlerine laf sölemesi ne kadar hafife alınacak bi durumdur bilmiyorum. Benim çok gücüme gitmişti çok kızmıştım çok kırılmıştım çok utanmıştım. Çünkü Yoktu... Tartıştı, atıştık. Herşey çok Zor olmaya başladı kırdığım için özür dilemiştim oda affetmeişti ama affetmemişti. Affettim demişti ama affetse her yaptığım sorun haline gelmezdi. Ama ben hala çok Seviyodum...Dayanamadım bitmeliydi bu ilişki bitirmeliydim. Daha fazla kırılmadan üzülmeden bitmeli ama Seviyorum... Ama bitmeli.Bunları anlattığımda bitmesi gerektğini söylediğimde Seni seviyorum dedi yine. Ayrılmadık Biz dedi ayrıldığımızı söylemedim ben sana dedi. Devam etmesini istiyorum ama bu ilişki iyiyemi gider kötüyemi gider bilmiyorum. Sonunu göremiyorum dedi. Seviyorum ama Bilmiyorum... Çok yoruldum Sevgilim. Çok...

      Forum Saati Paz Kas. 17 2024, 01:30