Anasayfa
Yaş
Bir ıssızlığın ortasında kalakalmışlığın
yalnızlığın sesini duyuyorum bazı geceler..
Bir ucunda sen bir ucunda ben
ortası kördüğüm olan zaman tünelinin...
Yapmak isteyipte yapamadığı
Ne çok şey var insanın
Sevgi darağacında
Sevgi katlediliyor
Öyleyse neyi bekliyoruz
Neyin tadına varabiliyoruz
Yada tadını acılığını hissedebiliyoruz...
Böylesi vurdumduymazlıkbir boşvermişlikmi
İçtenlikmi
Dünyayı yaşanmaz eden...
Neyin peşinden koşuyoruz
Neler bizi takip ediyor
Hiç düşündünmü..
Hiç düşündünmü yaşamak ne sence..
Nefes almakmı sadece
Tek boyutlu düşünme yaşamı
Alt üst olmuş belleğinde
Kural tanımazmışcasına...
Özgürlüğün tadı bu işte
Bu yaşama anlam katan
Hayata anlamını veren...
Birilerine göre çıkmaz birilerine göre gerçek..
Bana görede gerçek....
Düş kırıklığını hisseder insanbekler....
Amaç ne olursa olsun
Bir umut varsa eğer
Onu yaşamak için...
Hüzünler bizim için; sevinçler bizim için.
Yokluklar bizim için
varlıklar bizim için
Sevgi bizim için hasret bizim için
Kısacası
Katlanmak için
Bu hayatı yaşamalıyız
Ama öyle ama böyle
Katlanamıyorsak tüm bunlara
Yarın öleceksek.....
Bu günden hayata bir son bulmalıyız.....
Bir ilkbaharı bir sonbahara dönüştürmemeliyiz
Çünkü bir sonbahar sessizliğinde
Süregelen o şarkı susar aniden....
Son çırpınışıdır yaşamın
Kırık dökük anılarım;
Canlanıverir aniden
Sensizlik kasırgası....
Bazen toz pembe düşlediğimiz
Kendimizle kıyasladığımız
Büyüklerimizin vurgun yemiş yaşamı
Gelirde aklımıza
Asıl vurgunu gün gelipte kendi yediğimizi anlarız...
Ama iş işten geçmiş olur
Yaşamın pembe baharında
Bir kırlangıç fırtınası dağıtmıştır herşeyimizi...
Yuvasız kuşlara dönmüş
Yok olup gitmişiz neye yarar...
Bitirmiş bizi şu kahrolası şehir
Kuracak bir hayal bile bırakmamış
Aklımızın bir köşesinde....
Ümitsiz yaşanırmı insan şaşırıp kalıyor
Yaşamak bizim işimizse eğer...
İşler hiç de iyi gitmiyor.....
Yalnızlığım yalnızlığına küsüyor
Bir duvar örüyor etrafıma sensizlik
Birşeylermi oluyor ne benim bilmediğim
Bir şeylermi yaşanıyor bu sevgi tenhası yalnızlığımda
Sesimi neden kimse duymuyor
Beni niye kimse görmüyor
Ben böyle acı cekerken
Beni niye kimse anlamıyor
hasret birköşesinde kalbimin
Yılgınlığı hala bitmemiş sevdalarımın
Birazdan eli kulağında patladı patlayacak
İçimdeki fırtına.isyan volkanı.......
Ben birşeylere susamışım ama
Ne bir serap var uzakta gördüğüm
Nede gerçek bir vaha.....
Karanlığın düşlerinde hep sen yansırken gözlerime
Ne sen varsın ellerimi tutacak
Nede bir başkası...
Senin yerini tutacak....
Ne çok şey var yitirip kaybettiğimiz.....
Karanlık ruhları aydınlatır bazan
Bir yerlere birşeyler gidip gelir
Bazan bir diken çevrilir etrafına sevginin
Geçmişim kaybolur
Geleceğimin yanıp kavrulduğunu görürüm
Göz göre göre içimden birşeyler kopar gider
Zaman sonsuzluğuna
Çözemediğim birşeyler var..
Asla bir haber gelmez beklediğim yerlerden
Beklemediğim yerlerden
Hiç bir yerden...
Öyle sürprizlere alışkın değilim ben
Bana döneceğinden bahsetme ne olur
Mutluluk benim neyime....
Ben gülmesini bile unutmuşum.......
Yanımda bir yılan taşırım
Zehirledi zehirleyecek sanki beni
Zaten gece ruhları aydınlatır
İnsan mutlu olmayıda öğrenir belki
Mutlulukla mutsuzluk Kılpayı değilmidir hayatta
Bakarsın şans bizede gülüverir
Köprüleri altından ne sular akar
Neler değişir neler gelişir o gün
Yıkarız tüm duvarları etrafımızdan
Aşarız düşlerdeki karabasanları
Bülbül o gün türküsünü çığırır yanık sesiyle
Dağ o gün dağa kavuşur
Deniz kumsalla birleşir kayalıklarla kucaklaşır...
Ve bir güneş doğar karanlığıma karanlığımıza.......
yalnızlığın sesini duyuyorum bazı geceler..
Bir ucunda sen bir ucunda ben
ortası kördüğüm olan zaman tünelinin...
Yapmak isteyipte yapamadığı
Ne çok şey var insanın
Sevgi darağacında
Sevgi katlediliyor
Öyleyse neyi bekliyoruz
Neyin tadına varabiliyoruz
Yada tadını acılığını hissedebiliyoruz...
Böylesi vurdumduymazlıkbir boşvermişlikmi
İçtenlikmi
Dünyayı yaşanmaz eden...
Neyin peşinden koşuyoruz
Neler bizi takip ediyor
Hiç düşündünmü..
Hiç düşündünmü yaşamak ne sence..
Nefes almakmı sadece
Tek boyutlu düşünme yaşamı
Alt üst olmuş belleğinde
Kural tanımazmışcasına...
Özgürlüğün tadı bu işte
Bu yaşama anlam katan
Hayata anlamını veren...
Birilerine göre çıkmaz birilerine göre gerçek..
Bana görede gerçek....
Düş kırıklığını hisseder insanbekler....
Amaç ne olursa olsun
Bir umut varsa eğer
Onu yaşamak için...
Hüzünler bizim için; sevinçler bizim için.
Yokluklar bizim için
varlıklar bizim için
Sevgi bizim için hasret bizim için
Kısacası
Katlanmak için
Bu hayatı yaşamalıyız
Ama öyle ama böyle
Katlanamıyorsak tüm bunlara
Yarın öleceksek.....
Bu günden hayata bir son bulmalıyız.....
Bir ilkbaharı bir sonbahara dönüştürmemeliyiz
Çünkü bir sonbahar sessizliğinde
Süregelen o şarkı susar aniden....
Son çırpınışıdır yaşamın
Kırık dökük anılarım;
Canlanıverir aniden
Sensizlik kasırgası....
Bazen toz pembe düşlediğimiz
Kendimizle kıyasladığımız
Büyüklerimizin vurgun yemiş yaşamı
Gelirde aklımıza
Asıl vurgunu gün gelipte kendi yediğimizi anlarız...
Ama iş işten geçmiş olur
Yaşamın pembe baharında
Bir kırlangıç fırtınası dağıtmıştır herşeyimizi...
Yuvasız kuşlara dönmüş
Yok olup gitmişiz neye yarar...
Bitirmiş bizi şu kahrolası şehir
Kuracak bir hayal bile bırakmamış
Aklımızın bir köşesinde....
Ümitsiz yaşanırmı insan şaşırıp kalıyor
Yaşamak bizim işimizse eğer...
İşler hiç de iyi gitmiyor.....
Yalnızlığım yalnızlığına küsüyor
Bir duvar örüyor etrafıma sensizlik
Birşeylermi oluyor ne benim bilmediğim
Bir şeylermi yaşanıyor bu sevgi tenhası yalnızlığımda
Sesimi neden kimse duymuyor
Beni niye kimse görmüyor
Ben böyle acı cekerken
Beni niye kimse anlamıyor
hasret birköşesinde kalbimin
Yılgınlığı hala bitmemiş sevdalarımın
Birazdan eli kulağında patladı patlayacak
İçimdeki fırtına.isyan volkanı.......
Ben birşeylere susamışım ama
Ne bir serap var uzakta gördüğüm
Nede gerçek bir vaha.....
Karanlığın düşlerinde hep sen yansırken gözlerime
Ne sen varsın ellerimi tutacak
Nede bir başkası...
Senin yerini tutacak....
Ne çok şey var yitirip kaybettiğimiz.....
Karanlık ruhları aydınlatır bazan
Bir yerlere birşeyler gidip gelir
Bazan bir diken çevrilir etrafına sevginin
Geçmişim kaybolur
Geleceğimin yanıp kavrulduğunu görürüm
Göz göre göre içimden birşeyler kopar gider
Zaman sonsuzluğuna
Çözemediğim birşeyler var..
Asla bir haber gelmez beklediğim yerlerden
Beklemediğim yerlerden
Hiç bir yerden...
Öyle sürprizlere alışkın değilim ben
Bana döneceğinden bahsetme ne olur
Mutluluk benim neyime....
Ben gülmesini bile unutmuşum.......
Yanımda bir yılan taşırım
Zehirledi zehirleyecek sanki beni
Zaten gece ruhları aydınlatır
İnsan mutlu olmayıda öğrenir belki
Mutlulukla mutsuzluk Kılpayı değilmidir hayatta
Bakarsın şans bizede gülüverir
Köprüleri altından ne sular akar
Neler değişir neler gelişir o gün
Yıkarız tüm duvarları etrafımızdan
Aşarız düşlerdeki karabasanları
Bülbül o gün türküsünü çığırır yanık sesiyle
Dağ o gün dağa kavuşur
Deniz kumsalla birleşir kayalıklarla kucaklaşır...
Ve bir güneş doğar karanlığıma karanlığımıza.......
